Seni çıkartırken kalbimden
Seni çıkartırken kalbimden can cekişir ruhum, gözyaşlarım selinde boğulur. kaybederken seni ellerimden, ellerime cam kırıkları saplanır. en kötüsü kalbim bir daha kabul etmiycek, seni bir daha sarmayalamayacak, ruhum bedenini bir daha bir araya gelememek beni kahır ediyor. kalbim can çekişiyor, yalandan güldün yüze yokluğun koysada can çekişerek versemde bu canı hesabını sorar elbet ilahi adalet....
Seni çıkartırken kalbimden
Üstesinden gelemem, bir günüm daha sensiz;sessiz geçerken artık umudum yok. senden vazgeçirilmiş sevdam. silah zoruyla sanki senden, hayallerimi yıllarımı geri ver desem gülüp geçersin. geri dönüşü olmayan yollara girilmiş sonrasında cıkmazlarda kaybolmuşuz. yaşlandığım oldu bir kaç günde gözümden akan selde boğul sende kalbim can çekişiyor....
Seni çıkartırken kalbimden, umutsuzum artık ölüyorum, senden uzakta. sözümüzü unuttun, bensiz ölme demiştin öleme sende. sensiz yaşayamam diyen nasıl gider. nasıl siler, nasıl celladım olur, kahır doluyum ellerim titrer. sigaralar emziğim olur. nasıl yaşarım ne kadar yaşarım bilinmez sensiz, biz siz, sebebim oldun. seni çıkartırken kalbimden, kokun gelsede burnuma vazgeçiyorum. senden elvada elvada bile çok sana vebalim omzunda....
Cem Yılmaz
Kayıt Tarihi : 20.12.2020 00:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonsuz bir hikaye
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!