Seni cıkartamıyorum içim den. 25,09,20 ...

**Çıkarıp Atamıyorum Seni İçimden**

Seni çıkarıp atamıyorum içimden,
Her nefeste, her adımda,
Bir gölge gibi takip ediyorsun beni,
Zamanın bile silemediği izler bırakıyorsun yüreğimde.

Gözlerimi kapattığım her gece,
Rüyalarımda dolanıyorsun,
Uyanmak istesem de,
Seninle dolu bir dünyadan kaçamıyorum.

Seni çıkarıp atamıyorum içimden,*
Her hatıranda, her kelimede,
Kalbimdeki derin boşluğu dolduruyorsun,**
Ama o boşlukta kaybolan hep ben oluyorum.**

Her şey sensiz yarım kalıyor,
Her anı, bir eksik, bir kayıp gibi,
Ve ben, seninle dolu bu dünyanın içinde,
Sonsuz bir boşlukta dönüp duruyorum.

Gitmiyorsun,
Kök salmışsın içime,
Hangi rüzgar savursa da beni,
Yine sana geri dönüyorum, çaresizce.

**Seni çıkarıp atamıyorum içimden,**
**Ne kadar istesem de,**
**Her düşüncede, her hatıra kıvılcımında,**
**Senin varlığın yankılanıyor sessizce.**

Ve anlıyorum ki,
Seni içimden atmak,
Kendimden vazgeçmek demek.
Seni bırakmak, kendi ruhumu terk etmek demek.

Seninle dolu bu yükü taşıyorum,
Her gün biraz daha ağır, biraz daha derin,
Ama bil ki, seni içimden çıkarıp atmak,
Beni ben olmaktan çıkarır, yavaş yavaş eritir.

---

Not cunku ben sen olmusum farkında olmadan