Bir kere bakışmak canıma yetti
Seni can özümden sevdim bir kere
Gönlüm tutsak yüreğine hapsetti
…Seni can özümden sevdim bir kere.
O masum bakışta sevgiyi buldum
Gözlerinin bebeğinde kayboldum
Sevda dergâhına gidip kaydoldum
…Saçını öpmeden sevdim bir kere.
Gönülden gönüle şimşek çakınca
Ruhum aydınlanır sana bakınca
Konuşmasan olur yok bir sakınca
…Sesini duymadan sevdim bir kere.
Ben alıştım hep uzaktan sevmeye
Hiç niyetin yok mu çıkıp gelmeye
Ben hazırım şu canımı vermeye
…Elini tutmadan sevdim bir kere.
Sevda yüklü kervanlara karıştım
Kader atlı ben yayayım yarıştım
Rabbime sığındım sabra alıştım
…Ben seni hayalden sevdim bir kere.
Uzaktan sevmekte başka bir çile
Hasretten divane olsam da bile
İsmini saklarım düşürmem dile
…Ben seni yürekten sevdim bir kere.
Dağlar taşlar şahit olsun bu aşka
Başkası çıkamaz o büyük köşke
Ceyhan’ı sevginle öldürsen keşke
…Ben seni ruhumla sevdim bir kere.
Adana/2012
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 3.10.2015 16:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!