Gece gündüz seni çalışıyorum orta çagda elleri nasırlı demirciyim su veriyorum çelikten yüreğime sana doğru şekillendiriyorum hasretine dayansın diye ateşlerde dağlıyorum kalbimi, ismini bilmediğim bir kôyde marangozum çıkma orada kal diye mengenede sıkıştırıyorum gôğsümü, kıtlık kıran vurmuş yurdunda değirmenciyim kuşların ağzından arpa çalıyorum sabır taşımda eliyorum sana olan umudumu onunla besliyorum, mağbedinin ônünde garip dilenciyim seni senden dileniyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta