Geçmiş ile kendimden geçmişin hiç geçilemeyen geçitlerinde seni aradım.
Sürgün edildiğim aşk dağlarında Ferhat olup vuslat dağlarını deldim. İçindeki pınarlar çıktı dağı deldiğim, seni tümden gördüğüm dünyada.
-Dünya niçin var ile senin varlığın neden yok arasında metafizik sızılar usumda usulca akıp gitti.
Sonsuz ile sensizliğin iç çağrısını gördüm. Görmek ile görülmek aynı dizede soyundu özlemlere. Bir bakışına ömürler hecelemek istedim. Son kez gibi ilk kez bakmak istedim.
- Yaralanmış bir ceylanın gözleri vardı sende. Gözbebeklerin içimdeki senli aşk bebeğini görmüyordu.
-İçimdeki yürüyüş,varsıl duruşunun yolunda uzuyordu.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Tanıdık sesler ,dokunuşlar barındırıyor bu şiir...
Güzel bir masal ... Kaleminize sağlık .. Sayın TAYLAN
Saygılarımla
Zevkle okudum, sıcak, romantik.
Tebriklerimle
Müjgan Akyüz
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta