Baktım yine elimde kağıt ve kalem
yazmaya başlamışım farkında olmadan
Yaşadıklarımı yazacak olsaydım eğer
kitaplar yetmezdi herhalde anlatmaya
Sen varsın yine satırlarda kelimelerde
Ne kadar Mutluluk Şiir'i yazmak istesemde
Olmuyor işte sen çıkıyorsun karşıma
Bir hastalık gibisin hep yüreğimde
istesem bile gayret etsem bile
çıkarıp atamıyorum iyileşemiyorum nedense
yıllar bile geçse Ömürde bitse sonunda
bitmiyor içimdeki hatıraların özlemin dinmiyor
Seni buluyorum hep Şiir yazarken kalemin ucunda
aslında kalbime öyle bir yer etmişsinki
ne zaman içimden gelirde Şiir yazmaya kalksam
yüreğimden koluma oradan elime bir güç bir sevgi
hep seni yazdırıyor kağıtlardaki Şiir'lere
Bak yine bu yazdıklarım sana ait Canım
Seni buldum yine bu Sayfada bu Şiir'de
Yine seni yazıyorum bak her kelimede...
Kayıt Tarihi : 21.9.2006 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)