Seni Buldum Şiiri - İrem Demirci

Seni buldum karanlık gecenin koynunda
Yıldızların parlaklığına tutunmuştun
Oysaki gözlerindi gecemi aydınlatan
Senin yıldızları seyrettiğin o an
Ben senin gözlerinde kaybolmuştum

Seni buldum soğuk gecenin sabahında
Güneşin ateşine vurulmuştun
Oysaki gülüşündü günümü ısıtan
Senin güneşi yaktığın o an
Ben senin gülüşüne hayran olmuştum

Seni buldum sessiz günün akşamında
Martıların çığlıklarına kavuşmuştun
Oysaki sesindi seslerini bastıran
Senin martıları dinlediğin o an
Ben senin sözlerinle durulmuştum

Seni buldum yorgun ömrümün sonunda
Sen de en az benim kadar yorulmuştun
Oysaki varlığındı yorgunluğumu unutturan
Senin habersizce gittiğin o an
Ben senin terk edişinle yok olmuştum