Seni Bulana Kadar Şiiri - Özcan İşler

Feleğin çemberinde yuvasız bir kuş gibi,
Dönüp dolaşıyordum, seni bulana kadar.
Nice günler yaşadım uğursuz bir düş gibi,
Ömrümü zindan ettim, seni bulana kadar.

Etrafımdaki herkes; mutlu, mesut kedersiz.
Muhabbetin büyülü tesirinden habersiz,
Bir benim sanıyordum, dünyadaki kadersiz,
Herşeye çok kahrettim, seni bulana kadar.

Uyurken, uyanıkken; gördüğüm senli düştü,
Sensizlik çilesinden, saçlarıma ak düştü,
Umutlar yeşerirken bir yolcu yorgun düştü,
Kaç yıllar geldi geçti, seni bulana kadar.

Çok büyük özlem çekip, adını az andığım,
Kozama çekilince yıldız yıldız yandığım,
Ulu bir çınar kadar güvenip dayandığım,
Çaresiz bir yalnızdım, seni bulana kadar.

Bembeyaz kağıtlara gizli gizli dert döktüm,
Yâr boynum kıldan ince bu anı iple çektim,
Adaletli karar ver, bak önünde diz çöktüm,
Akla karayı seçtim, seni bulana kadar...

4 Nisan 2025 Ankara