Seni bu kadar çok sevdiğim için beni affet...
Bu sessizlik beynimi kemiriyor görmüyormusun..
Konuşmuyorum, ama sesler hiç kesilmiyor hiç dinmiyor..
Şimdi karanlık bir yer bulsam otursam ve ağlasam kimseler göremese sensizliğin yüzümde bıraktığı acıyı..
Şimdi bir köşe bulsam otursam ve saklansam peşimi hiç bırakmayan yanlızlıktan ve kalabalıktan.. Kimse bilmiyor kimse görmüyor ,dünyanın ne boktan bir yer olduğu söylesem kendime kızarım sensiz olduğumu biliyorum
Bu yüzden hiç birşeyin rengi yok çok sevsek de o maviyi ikimiz ne gök yüzü mavi ne deniz, her yer benziyor bir birine her renk karışmış siyaha hüznün tonlarına...
Seni bu kadar çok sevdiğim için beni affet..
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta