Seni Böyle Sevende** Şiiri - Kaan Yıldız

Dertsizdim, derde düştüm;
Seni böyle sevende.
Sevdânla yandım, piştim;
Seni böyle sevende.

Boştum, hasretle doldum;
Aşktan sararıp soldum,
Kaan’dım, köle oldum;
Seni böyle sevende.

Karaya döndü bahtım,
Yıkıldı tacım, tahtım;
Bozuldu sözüm, ahtım;
Seni böyle sevende.

Açıldı gönül yaram,
Bir merhem yok ki saram,
Yaşamak oldu harâm,
Seni böyle sevende.

Mecnun'a çıktı adım,
Sana nasıl susadım!
Duyulmasın sus adım,
Seni böyle sevende.

Göz göze geldik senle,
Birazcık beni dinle,
Aşkından bittim, anla!
Seni böyle sevende.

Bakıştık orda öyle,
Ne olur, bir şey söyle!
Bırakma beni böyle,
Seni böyle sevende.

Etmedin tek bir kelam,
Vermedin bana selam,
O gün okundu selâm,
Seni böyle sevende.

Bir çiçek yok ki derem,
Derip de sana verem,
Derdinden oldum verem,
Seni böyle sevende.

Bahçede bir gül bitti,
Dalında bülbül öttü,
Şâir şehri terk etti,
Seni böyle sevende.

Adını hep anarım,
Yokluğuna yanarım,
Hem nasıl günâhkârım,
Seni böyle sevende.

Yârim, yerin dolmadı;
Bir gün yüzüm gülmedi,
Kimse hâlim bilmedi,
Seni böyle sevende.

Gençliğim yalan oldu,
Şu ömrüm talan oldu,
Şâir’e olan oldu,
Seni böyle sevende.

Kaan YILDIZ
(Kayseri 2011)