Seni böyle sevdim Şiiri - Celâlettin Çevik

Deniz çağrılı bir ağustos. Mavi… sıcak…
Esmekte kararsız bir rüzgar. Yorgun… bıkkın…
Davetlere umarsız tebessümler
Gökte hayal bulutları
Dudakta tuz tadı..

Yüreğim kırlarda savrula dursun
Serin pınarlar, küçük dağ gölleri için
Bir kelebek düşüdür bu, en güzel çiçeğe konmak
Nazlı nazlı kanat çırpıp kaçamak kaçamak dokunmak

Dil susmuş hayale dalmışken akıl
Güllerin kokusu mu yayılan
Ormanların uğultusu mu duyulan
Yoksa çölde bir serap mıdır görülen
Gönül kuşları ufuklara dağılmış

Saçlarında mutlu sabahlardan kalma çiğ taneleri
Kalem oynamaz kaşlar altında aşk gülleri
Gamzelerde mahcup pembeler
Dudaklar Babil’in asma bahçeleri

Bülbülün sesi çirkinmiş meğer
Ondan gül dibinde düşmüş yüreği
Kan ağlamakta gül, unutmuş pembeyi
Masum.. beyaz.. güneş sıcağı Papatya
Sevinç davetkarı bahar bahçesi

Yüreğimde çalan davullarda ritim aşk
Yan yana halaya durmuş aklım, gönlüm
Dilimde sudan sebeplerden sohbet
Fikrimde gitme kal, kal.. biraz oyalan

Aynalar beni böyle mi tanırdınız
Gözümü ışıklar almış, telaşlar içinde
Aklım sus der, yüreğim durma konuş
Yüzümde kocaman bir tebessüm
Halim fikrimi ele vermiştir besbelli

Sen leylasın nasıl aşikâr edeyim aleme
Korkarım, peşinde bin mecnun görünür
Benim bağlarım viran, baykuş yuvasıymış
Ya Karakış ya koryazda kalmışım meğer

Ardında Gül kokuları serin esintiler
Yol gözlemeye bırakıp gittin beni
Ağustos toz duman izinde
Gündüz bulut bulut hayal
Gece yıldız yıldız umut