Bazen vazgeçesim geliyor
Dünyanın bütün güzelliklerinden
Ve elemlerinden.
Ama
Gitmek sensiz öbür dünyaya
Yada bırakmak seni burada
Ürkütüyor beni.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gitmek sensiz öbür dünyaya
Yada bırakmak seni burada
Ürkütüyor beni.
Dertlendiriyor
Shakespeare’in 66. Sone’sinde dediği. ..ÇOK HOŞ DİZELER..KUTLUYORUM...
Kaleminiz daim olsun,tebrikler..
Şiirinizi
begeniyle okudum
'vazgeçtim bu dünyadan/dünyadan geçtim ama/seni bensiz komak var ya/o koyuyor adama' Shakespeare...Çok şıktı,saygılar sayın şair.
Sevgili dost,
Değerli üstadım.
Yüreğinize salık.
Beğeniyle okudum.
Başarının devamını diliyorum.
Dost kalemi kutlarım+10+ant
nice güzel paylaşımlara.
Sevgi ve saygılarımla....
' Zamanın ilk anı...
*
orada
ruhumun yıldızlara tutunduğu
ilk anda
öksüz bir dünya buldu yalnızlığım
göğsünün sol yanında yatarken
- sessiz çığlığım benim
kara deliğim
kör noktam -
ilk nefesimdi yüreğinden kopan gözyaşı
ilk ayrılığım etinden ve suretinden
- kan kaybımdın
gülen ayvam
ağlayan narım -
sonraydı
yüzümü yüzüne sürüşüm
üzüntümü üzüntüne
- ışığı sen bildim
kavgayı
yenilgiyi
ve zaferi -
binbir gece masallarından masal
gecelerden yıldız çalarak
dağlarına bakarak çocukluğun
rüzgarlarına
korkularına ve
ağıtlarına
eşkiya kokan köylerde bırakırken bozkırı
öylece dumansız
ateşsiz ve çıplak
tren yollarına bağlandı kelimelerim
- bir ocağından diğerine düşerek cehennemin
ateşlerde dağlandı
yüreğim
ellerim ve
dilim -
kanayan bir yaraydı
dudağımın kenarında hasret
yokuşlarına uçurtma olduğum sevinç
göğsüne sokulduğum acı
işte öylece mahzun
öylece oyuncaksız ve masalsız
ve hatta
sağır ve dilsiz
gözlerimi kapatarak geceye
bir girdapdan diğerine akan sularda yıkandı tenim
bir kılıç kesti göbek bağımı
bir usturlap
bin yıllardır suyun dibinde
öylece biriken aşk
keder ve öfkeyim
ki
uzak bir kıtada kaldı yüzüm
güneşlerim toprağa ekili
bunca yolculuktan sonra
öylece duran
kımıltısız bir çakıltaşı kadar
mülteci
hiç olmadığım kadar
özgür
seninim
*
yirmidokuzmayısikibinoniki
Nazan Yinanç
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta