I
İçinde fırtınalar kopsada,
Dışarıya verdiğin o muhteşem gülüşün,
Sevdirdi kendini bana.
Ağlasan da gizlice yastığının ucunda
Gözlerinin şişkinliği belirdi.
Bana her defasında...
II
Mutlu olmadığında,
Küçücük sözlere kahkaha atışın,
Bağladı beni sana.
Seni bu kadar iyi anlamışken etrafında,
Senden uzaklaşmak.
Bir zindanın zifiri karanlığında,
Kimsesiz kalmak gibi manasız gelir o aklıma...
Kayıt Tarihi : 6.3.2022 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)