Seni bildim Şiiri - Kemal Eyüpoğlu

Ne eline uzanabildim korkmadan,
Ne saçının teline dokunabildim.
Uykusuz gecelerin nihayetinde
Mecburen kapanırken gözlerim
Rüyalarıma girdin
Ve seni bildim.

Bildim
Ve tanıdım seni
Aylar,yıllar geçsede aradan
Sen hep o eski sendin
Sen, şen şakrak
Sen, başkalarına gülücükler
Bana ise;
Zoraki tebessümler.

Ya ben,
Beni hiç sormuyorsun,
Ben, seni tanımadan önce bendim.
Düşünce sonu bilinmeyen yollara
Ve akıp gidince zaman
Ben çıktım ben olmaktan
Şimdi sen eski sen gibi görünsende
Aslında
Ne sen eski sendin ne ben eski ben
Omuzlarda yılların yorgunluğu
Saçlarımızda aklar
Hayalimizde sevdalar
Ve ölümsüz sevdalıklar.