Şırıl şırıl akan bir ırmak…
Akıyor mekanların yüreğine.
Bir köyün içinden kana kana gülümsüyor.
Acıdan, ölümden, merhametten habersiz.
Seni, beni, yıldızları ölümle suluyor…
Bir dağ yüce mi yüce.
Üstünde kuşlar, ağaçlar, çiçekler…
Bin bir türlü güzellikler…
Doğan güne hükmediyor.
Gezinenler koyu gölgelerden ölüm süvarileri…
Seni, beni, yıldızları yuttu bu yerler.
Kalp koyu boşluk.
Sözler asılı mahkum.
Dere bir ölümün yaşayanı.
Ölümden öte ölüm sensizlikmiş gülüm.
Seni, beni, yıldızları yuttu bu töreler.
10.03.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 10.3.2015 20:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)