Mavi Kelebeğim,
ayakta,
penceremden sokak lâmbasının aydınlığında seyrediyorum hayatı
ağır aksak ilerleyen gün geceye dönüyor
bense,üryan yalnızlığımla dertleşiyorum
anılara dalıyoruz yankısız çözümsüzlüklerde
hüzün damlaları bırakıyorsun avuçlarıma
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
