Seni benden önce, ecel çağırsın!

“Koşa koşa git emi!

Dilerim ki yüce, tanrımdan artık
Senin de bu aşk da, başın ağırsın!
Nerdesin diyerek, bağırmam artık
Seni benden önce, ecel çağırsın!

Umudun tükensin, her gün yarından
Tutuşup da kavrul, yanıp narından
Küllerini savur, göğe harından
Seni benden önce, ecel çağırsın!

Ağarsın simsiyah, saçın dökülsün
Alınıp içinden, ciğer sökülsün
Baharın gelmeden, belin bükülsün
Seni benden önce, ecel çağırsın!

Git de gözlerimden, git çok uzağa
Düşersin dillerim, onca tuzağa
Çeksinler sandıkla, yağlı kızağa
Seni benden önce, ecel çağırsın!

Belalar dolaşsın, güzel başında
Kalplerden kalplere, durma taşında
Dilerim güzelim, bu genç yaşında
Seni benden önce, ecel çağırsın!

Anlamsız yüreğin, sevmiyorsa boş
İçinde taş varsa, bilmiyordur hoş
Koş da hep ölümün kollarına koş
Seni benden önce, ecel çağırsın!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA