DİKENLER İÇİNDE YATAMIYORUM.!
Yaparken zalimler,onca zulumü
Daralan gönlüme,sığamıyorum.
Duydukca hergün,çocuk ölümü
Aynada yüzüme, bakamıyorum.!
***
Harap oldu ruhum,sanki virane.
Ne desem kar etmez, böyle düzene
Bakıp ta garibin, sefil haline.
Umarsız halimden, utanıyorum.!
***
Erişmiyor artık, başım yastığa.
Dikenler içinde, yatamıyorum.
Eyvah ki girmişiz, biz karanlığa.
Kaybettim yolumu, bulamıyorum.!
***
Boynum kıldan ince, Hak'tan gelene
Gel artık sahip çık, emanetine
Gücüm yetmez oldu, kulun şerrine
Bitsin artık çilem, çekemiyorum.!
.
Mahmut Mücahit Özdemir
28.11.2017
Berlin / 05.28
Mahmut Mücahit Özdemir
Kayıt Tarihi : 29.11.2017 07:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygıyla.
İnşallah aydınlığa açılır bir gün tüm kapılar... Gönlünüze sağlık Mahmut Bey.
Çok etkilendim şiirinizden... Kaleminiz daim olsun...
Selam ve Saygımla...
Merhametini menfaatine satanlardan bunu beklemek boşunadır.
Çünkü onların asıl işi, niyeti, amacı merhametsizliktir.
Çünkü dünyayı merhametsizlik sarmıştır. Vicdansıza teslim olan ölmüştür.
Yaşayanlar bu ahlaksızlığa karşı çıkan ve ses verenlerdir. Gelecek de onların olacaktır.
Duyarlı yüreğinizi kutlarım. Büyük bir keyifle ve üzüntü içerisinde düşüncelere dalarak okudum...Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (20)