Seni Ben Bilirim Şiiri - Dr Hayati Gönültaş

Karanlık köşelerinde ruhumun bir gülsün
Seni ben bilirim, eller ne bilsin
Ayrı canlarda benimle gezen tenimsin
Seni ben bilirim, eller ne bilsin

Bazen peşimdeki gölgemin sessizliği
Bazen kör bir kuyunun yapayalnız ıssızlığı
Hatta bir eşyanın öylece duran cansızlığı
Seni ben bilirim, eller ne bilsin.

Belki de yalnızlığın iç kanatan öyküsü
Beynimde kaynayan soruların kısır döngüsü
Bazen de saçlarında düğümlendiğim örgüsü
Seni ben bilirim, eller ne bilsin

Ya da hakkında methiyeler dizdiğim
Yalın ayak karma karışık gezdiğim
Doğrusunu yıllar sonra çözdüğüm
Seni ben bilirim, eller ne bilsin

Bazen ak dersin,bazen nasıl olur kara
Kabuk tutmaz kalbimde açtığın yara
Bak saldın gene beni kor ataşlara
Seni ben bilirim, eller ne bilsin

Ben bilirim evet seni, istersen sor
Senle de sensiz de öyle zor,öyle zor
Gördüğüm kabustur,aman hayra yor
Seni ben bilirim,eller ne bilsin