Seni ben Şiiri - Aysel Bektaş

Yıllar sonra
Bir gün karşılaştık seninle iki yabancı gibi
Sen ayrı kollarda ben ayrı ellerde
Sen mutlu sakin ben seni unutmamış
Gözlerine takılıyor gözlerim hiç değişmemiş
Aynı bakışlar aynı sevgiler duruyor
Sen beni tanımadan ellerine yabancı el almış
Unutmuşsun beni

Bir ara bakıp tanıyacak oluyorsun
Bense kalbimi elime aldım o an
Çok derinden baktım çığlık çığlık sesle yürekten
Hadi benim bak ben hani başını omuzuna
Yaslayıp ağladığın dizlerine kapandığın ben
Gece olduğunda uyku sana haramdı ya
Hani sokağıma gelip gözlerini dikerdin cama
Ben perde arkasında uyumaz bakardım
Yüreğim ağzımda sessizce ya biri görürse telaşı
Elinde sigaran bilmem kaçlara kadar kalırdın
Unuttun bunları değilmi

Oysa bana yolladığın pusulaları bile saklıyorum
Birinde seni özledim gel dediğin
Bir diğer özlemin gözyaşlarıyla karalanmış
Hani senin sevdiğin sarı buluzum vardı ya
Onu saklıyorum hala
Artık önemi yok sence bunların
Sen çoktan el olmuşsun bitmiş büyük aşk,
Bitmiş sevgi diye aldandığım
Bunları sana söyleyemedim
Zaten hiç bilmeyeceksin sen gittin
İçimden sana öfkemle
SENİ BEN UNUTMAK İÇİN Mİ SEVDİM.......