Seni ben, sessizliyimin, sesinde
Oturduğum, sandalye cevresinde
Haberin ,geiir bir el uzanır,sanki
İçtiyim, kahve benimle,yudumlanır.
Sen yanımdasın, gibi bir ses
Kaybolmuş yarınları, bitiren yas
Bir ağıtın,sonu gibi duyduğum o ses
Sessizliyimi, sese dönüktüren.
Şimdilerde,hayalim bitti kıyamet koptumu..? ne.
Sen sesizliğime; gül veren
Hayallerimi,süsleyen yalancı hayalim
Dona kalır,yüreğim derken
Kanat cırptı,eskisi gibi
Vay benim, vaz gecilmez sessizliyim.
Seni geri cağırdım, hayalimin yasını tutuyorum
.
Kayıt Tarihi : 13.10.2015 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suadi Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/13/seni-ben-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!