Yorulmuş günlerin asasına tutunarak sana geliyorum, dudaklarımda çatlak bir türkü
Yaşanmışlıkların satır aralarında hüzzam bir mutluluk, seven ruhumda pusulasız ülkü
Bulutları izliyorum rüzgârlı ömrün yıkık pencerelerinde, gönlümde isyankâr bir sövgü
Karış yüzyıllık asi ve mağrur çığlığıma, almadan hazin çarkına bizi bu anlaşılmaz döngü
Kökünü kemiren hüzünlü düşünüşlerimizin polenleri savrulurken havada, tepemizdeki buluşma bulutları sınırsız yalnızlığımızın dualarıyla nemlenir ve yüreğimizin şafaklarına vuran güneş er geç bizi hüzzam uykularımızdan uyandırır. Işıltılara muhtaç utkularımızın satır aralarına tedirgin sarılışlarımızın mutluluk yaşları damlar. Karışırız az sonra krizlerle yağmalanan bir hayatın tam ortasına, yaşam sağanaklarının öylesine aktığı saçaklara gizlenir, ellerimizden kayıp giden sevgi tabutunu hırsla deşilmiş topraklara gözlerimizdeki yaşlar kurumadan bir çırpıda gömeriz.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
