Seni Bekliyorum Şiiri - Mustafa Sina Arıncı

Güneş engin ufukta inerken perde,perde
Uğrattın sevgilim sen beni böyle derde
Akşamın ışıkları solarkan derelerde
Bütün gönlüm şad olur seni gördüğüm yerde.

Artık karardı sular,kapladı karanlıklar
Yalnızlık beni aldı,yuvaya döndü kuşlar
Bu karanlık geceler bilmemki neye yarar
Yalnız kalan bülbüller yavada eşini arar.

Gecenin sessizliği elem veriyor bana
İstiyorum geleyim yollarım uzak sana
Koklasam saçlarını seherde kana,kana
Haber vermiyor rüzgarlar senden yana.

Ay doğdu karanlığa,yıldızlar parıldıyor
Rüyada bile gönlüm hep seni sayıklıyor
Hüzün dolu geceler kalbimi sızlatıyor
Çekilmez ızdıraplar Ruhumu karartıyor.

Bütün ruhlar uykuda ben seni bekliyorum
Hayalleşen yüzüne buseler ekliyorum
Ay gitti,yıldızlar söndü hala sayıklıyorum
Sabah oldu gün doğdu,ben seni bekliyorum..