Seni Bekliyorum Şiiri - Fırat Çandır

Evimin ışıkları sabaha kadar yanıyor
Biliyorum gelmeyeceksin ama
İçimde hep bir ümit bekliyorum
Sen gelmesende karanlık gecelerime
Bakışlarını bekliyorum güneşim olsun diye...

Özlemeye başladım deli mavi gözlerini
Gözlerinin içindeki o muhteşem gizemi
Her mevsim Temmuz ateşindeki tenini
Seni öptüğümde içimde kopan fırtınayı
Hırçın ve aceleci telaşını özlemeye başladım...

Sonbahar kasvetinde geçiyor ömrüm
Üç kuru yaprak arasında çırpınıyor
Can çekişiyor zavallı benliğim
Ellerim üşüyor sıcacık ellerinden uzakta
Kanıyor yüreğim sevdasından ayrı...

Gecenin içinde öylece duruyor hayalin
Gözlerimi açmaya korkuyorum gidecek diye
Aynalara baktığımda görüyorum seni
Uykusuzluktan şişmiş bakışlarımda
Ufuklarımda senin ismin var seherleri...

Masamda iki kadeh yıllanmış acı
Camda sesinin buğusuna yazdığım adın
Karşımda son gidişinin ürkek resmi
Aklımda umudu kırılmış bir akşam
Ve yalancı bir tebessüm üzgün yüzümde...

Uykularımı kurşuna dizdim senin için
Ürkek baharlarda cayır cayır yanıyor
Oluk oluk kanıyor sönük bakışlarım
Karakışları seçtim ben mevsim diye
Yazları sana bıraktım sıcacık üşüme...

Şiirler biriktiriyorum kalbimde senin için
Yaprak yaprak saklıyorum kokunu
Dilimin ucunda sana söylediğim şarkılar
Senin için ettiğim dualar gökyüzünde
Bir avuç ihanet yaşanmış mutluluklara...

Minicik bir kıpırtı kalmış senden
Ufacık bir çırpınış göğsümün içinde
Siyah beyaz anılar aklımın derinliklerinde
Hüzün ve çığlıklar çökmüş bedenime
Yormuş beni kendinden geçkin sevdalarım...

Mevsimlerim değişti kuru ayazlara
Gülüşüm kaydı düştü yüzümden
Mutluluğum çalındı kimsesiz yüreğimden
Birşeyler koptu sanki içimden
Şimdi hepsini geri istiyorum senden...