Seni Bekliyorum Şiiri - Ferid Kaplan

Seni bekliyorum meçhul kişi.
Seni hiç tanımadan.
Kimsin nesin bilmeden.
Yıllarca seni bekledim,halende beklemekteyim.
Çok geç olmadan gelsen.
Özlemlerimi gidersen.
Masum tertemiz sevginle.
Ürkek yüreğime hayat versen.
Biliyormusun ümidimi hiç yitirmedim.
Hep seni bekledim.
Belkide özlemlerimle
Kendime ümid verdim.
Yılların nasıl geçtiğini bilmiyorum.
Yalnızlık ve sessizlik hep yanımda oldu.
Ellerim üşüyor, bak çatlaklara.
Ayaz vuruyor dudaklarıma.
Dışarıda kış...
Doğa beyaz bir ,gelinlik giymiş sanki.
Doğayı kıskanır oldum,her yer beyaz.
Bak ağaçların üzerine,dualık takmış sanki.
Bu güzellikleri seyrederken.
İçimde hep; senin özlemin.
Bir gün çıkıp geleceksin...
Soğuk sokaklarda dolaşırken.
Üşüyen ellerimi ısıtacaksın.
Biliyorum sensiz geçen,yılları unutturacaksın.
Bugulu gözlerime bakıp.
Titreyen bir sesle...
Sevgini haykıracaksın.
İşte o günler için...
Seni bekliyorum...