Seni Bekliyordum Sevgili

Seni bekliyordum sevgili, yaşamak için seni,
Bir yaz akşamı gibiydi o gün gözlerin.

Ürkmüş bir halde konuşuyordun kaçmak ister gibi
Nezaketin gizlesede ele veriyordu titreyen sesin

Sormadan anlatmaya başladın, öğrendim ki üslubunmuş:
Dikkatimi dağıtırken kısa cümlelere ritim veren ellerin.

Çok geçmeden uzadı nefesin ve işte o;
Ağzında bir erkek ismi, teninde eflatun bir pelerin!

Anlattın anlattın anlattın...

Bahsi geçen bu dünyalı mı bilmem ama
Aşığı ilhamıydı sanki tüm evrenin

Severken sevmiştim ya seni garip geliyor insanlara
Seni bir kez görene sorulur mu uçurum ne kadar derin?

Aldırmıyorum ne söylediklerine "sen cahillerinin"
Çünkü işaretisin sen bana 20 bin yıllık kaderin.

Senin için okumuş, yazmış, öğrenmişim sanki
Meğer önsözüymüş bütün hayatım eşsiz bir eserin.

İnan hiç pişman değilim yine olsa yine severim
Ne tebrik beklerim "sen kafirlerinden" ne de bir aferin!

Hala seni bekliyorum sevgili ölmek için seni...
Hiç gelmeyeceğini bilsem de daima kalbimde yerin
Sensiz zerre tadı yoktu "hayat dedikleri" bu seferin
Ahhh, bir yaz akşamı gibiydi o gün gözlerin...

Tuzla, 24.03.2016