Seni bekleyen biri var Şiiri - Nilgün Acar

Gökyüzü bulutlarla kaplı
günışığı küsmüş birşeylere
donuk ve kasvetli dışarısı
yağmur ilk kez soğuk ve sevimsiz
canım sıkılıyor
oysa ben yağmuru severim
katlanırım kara bulutlara
içimde bulurum aydınlığı
bu gün sığamıyorum içime
dışım suskun olsa da
çığlık çığlığa yüreğim
neredesin seni özledim
yokluğunda üşüyorum
ellerin dansetsin tenimde
evet ellerini özledim en çok
çalışan yaşam dağıtan
sevmeyi bilen sanatçı ellerin
kimsenin değerini bilmediği
benim se çok özlediğim ellerin
dokun çiçekler açsın dağılsın bulutlar
gülümse kaçsın Aralık çırılçıplak
sokulayım küçücük bir kedi yavrusu gibi
sıcacık yumuşacık kocaman göğsüne
mavi kuş geri gelsin kaçtığı yerden
sana bilmediğin şarkılar söylesin
tutun onu sesine sen de mutlu ol
yeni notalar ekle kat kendi sesini
eşsiz senfoniler yaratalım birlikte
ama ne olur önce ellerimi tut
gözlerim eşlik etmesin yağmura
bırak kiminleysen her neredeysen
hadi koş gel yaşamı yaşatmaya
bak zaman bile isyan ediyor
günler haftalar aylar dayanamıyor
avuçlarımızda tutarken ertelenemez ki hayat
biliyorsun durmadan dalgalanan denizim ben
sen rüzgar ol öp her bir damlamı
umutlar bizden alsın gücünü sıcaklığını
gülüşüyle şarkı söyleyen adam
unutma seni bekleyen biri var burada
Nilgün ACAR
13. 12. 2003