Seni Bekleyeceğim Mührün Kalbimde

Takvimler eskimekte git gide…
Ömrümden sayfalar uçuşuyor aldırmadan zamana
Ve savruluyor hayatımın boşluklarına…
Seni okuyorum geride bıraktığın o veda cümlesinin satırlarında.
Seni görüyorum, silüetin dolaşıyor bu şehrin tüm sokaklarında
Ve
Harabeye dönmüş ruhumun derinliklerinde,
Tarifi imkansız bir tını oluyorsun,
Seni duyuyorum dalgaların en hırçın melodisinde.

Mavi egenin sonsuzluğuna bırakıyorum sisli düşüncelerimi.
Yol veriyorum yüreğimden göç eden firari yüreğe,
Sonra el sallıyorum yüreğimdeki kırıklarla
Ve çaresiz bir dürtüyle her veda cümlesine…

Dingin kıyılarına yüreğimin,
Avuntu arıyorum dilimdeki cümlelerle
Ve her cümle içinde seni barındırıyor hasret kokan kelimelerle…

Gece iniyor, sessizce terk edip gittiğin bu şehre.
Dünya dönüyor, evrende her şey yerli yerinde.
Tek sen yoksun yanı başımda, sensiz ıpıssız gecemde.
Ay ve yıldızlar tüm tılsımıyla yine gökyüzünde,
Baş döndüren bir güzellikle seriliyorlar geceme.
Ve ben, teslim oluyorum içimdeki amansız kedere..

Hüznün ellerimden tutuyor usulca,
Yokluğunda satırlarla haşır neşir oluyorum.
Kırık cümleler döküyorum boş ruhumla sayfalara.
Yüreğimdeki kırık anılarla doluyor sayfalar
Ve her sayfada sen biraz daha uzaklaşıyorsun düşlerimden…

Hüzne batmış bir suretim şimdilerde
Koyu bir düşün içinde
Ve uzak bir ülkeyim senin coğrafyana…

Yine de seni düşleyip seni yaşıyorum…

Eğer bir gün pişman olursa yüreğin, bir gün yorulursan gittiğin yollarda
Ve kaçış ararsan,
Eski, ama tanıdık bir yürekte nefeslenmek isterse yüreğin
Hoyrat seviler yorarsa seni
Hiç düşünme!
Gel!
Yüreğime demirle
Çünkü ben seni bekliyor olacağım kalbimdeki mühürle…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI