Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Beğeniyle okudum bu güzel yürek sesinizi
sizi kutluyorum tebrikler Emel hanım.
Tam puanımla sevgiler selamlar.
Az önce okuduğum şiir boşuna yazılmamış... Anlaşılan zor geçecek bu kış... Her yağmur, 'aşkın gözyaşlarını' getirecek.. Her rüz rüzgar O'nun kokusunu... Her üşüyüşte ısıtmayacak korlu alevler... Bir selam, bir merhaba kadar...
Özleminizi okudum.. Kısaydı ama... Hasret uzundu...
Tebrikler, Emel Hanım...
Tebrikler üstat ellerinize şiir coşkulu yüreğinize sağlık kaleminiz daim gönlünüz güzelliklerde dolu olsun böyle güzel bir şiir yazdığınız için tebrik ederim 10 + puan
Sevgili antoloji.com şair ve yazarı sayın: Emel Arna,
Sevgi sadakat ve bekleyişi mükemmel betimlemişsiniz.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu eserinize Tekirdağ'dan dokuzuncu tam puan geliyor.
Tebrik ediyor; başarınızın daim, kaleminiz her dem kudretli olması ve ilham perinizin başınızdan eksik olmaması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum.
_____*#####*____şair kâlbinize____*######*
___*########* ___armağandır.____*########*
_*###########* ___ilhamınız_____*#########*
_*############* ____bol______*###########*
_*#############*___olsun____*###########*
_*#############*__________*############*
_*###############**_____**#############*
__*###############__*__##############*
___*###############*__*############*
____*###########################*
_____*#########################*
______*#######################*
________*###################*
_________*#################*
__________*###############*
___________*#############*
____________*###########*
_____________*########*
______________*######*
________________*###*
_________________*#*
__________________
____________
____________
____________(: kutluYORUM :)
Sevgi ve saygılarımla. Yorum + antoloji + Tam puan.
Dr. İrfan Yılmaz. - ^'^'^TEKİRDAĞ. -
Bir yaz Yağmuru gibi kelimeler duygularınızı ne güzel İmgeleştirmiş ve kendi sesini bulmuş...Tebrikler..
İlgiyle okudum.
Kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
Sevginin güzelliğini vefalı duygularla ezgile yen doğasal içtenliğin paylaşımı yazınızı beğeniyle okudum; tebrik ediyor, başarılarınızın devamını diliyorum.Sevgilerimle esen kalınız.Erdoğan Vural
Gönül ışığınızla aydınlanmış olan bu güzel sayfanızdaki harika dizelerinizi zevkle okudum. Sizi kutlarım. Tam puan, Bilal Esen
Yüreğinize sağlık duygularınız sıcak bir meltem gibi esip insanın ruhunu okşayan güzel duygu ve anlam yüklü mısralarınız için sizi yürekten kutlarım gönül kaleminiz hiç susmasın nehir olup çağlasın ilham periniz daim olsun tebrikler saygı ve sevgilerimle.
Farklı ve anlamlı güzel bir paylaşım kutlarım yüreğine sağlık şair dost :=))
Ve; + 10 la saygılar
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta