Bilinmez bir sebep ve aşkı,
Kime söylesem, bilmemeli başkası
Her an seni hatırlatır.
İsmini hatırlatmam kimseye, o zaman aşk beni bırakır.
Hatırlıyor musun (?) sana, seni sevdiğimi söylemiştim.
Sen ise, öleceğini söylemiştin bense gülümsemiştim.
Acaba, ne kadar gerçekçiydin, her aşık gibi söylenen sözlerdi.
Her aşk gibi başlamıştı bu aşkımız ve yine hüzünlü bitti.
Bitmişti ama, seninle hala yaşamaya devam ediyor bu can.
Görür müsün(?) bilemem, çıkarsın gösteririm belki her an.
Her an beklerim, karşıma çıkmanı, ne zaman gelirsen
O zaman tükenmiş sevgini çoğaltır, ne gelir elinden.
Söylesene sevgili, acaba düşünüyor musun neler çektiğimi?
Çektiğim acıları ve duyduğum ızdırapları, görecek misin nasıl sevdiğimi?
Söylesene, daha ne kadar konuşayım bilmiyorum, alfabem bile senken
Başka kelimem kalmadı, tükendi dilim ve ölüyorum bir ömür seni beklerken.
Kayıt Tarihi : 22.8.2013 16:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!