SENİ BEKLERKEN
Seni beklerken;
Yağmurları giydim üzerime.
Çelen kuşları bile güneşlenirken,
Karabulutlar demir attı gölgeme.
Ne sana nede güneşime doyabildim.
Hasretimdi aşk ve aydınlık içiçe.
Boyumun kısalığına bakma,
Biraz çekmişim galiba,
Kırkikindiler
Üzerimden geçince.
……
Seni beklerken;
Kordelası başka tende,
Bir alyans taktılar ellerime.
Ben hep seni beklerdim ya!
Şimdi yolumu gözleyenler var,
Hayalini kurduğumuz,
Panjurlu,
Küçük evde.
……
Seni beklerken;
Canım sıkıldı, çöp çektim ikimize.
Kısanın ucu aktı ve bana çıktı,
Uzun karalar senin bahtındı.
Yollar ağardı, yıllar ağardı,
Umutlar karardı.
Gözlerin de feri kalmadı.
Ümit artık üç metrelik bezde…
…..
Seni beklerken;
Karlar örttüm üzerime.
Toprak kadar sıcaktım.
Üstümde kaz tüyü yorgan,
Başucumda mermerden kitabe.
Kanım çekilirken istirahate,
Bir uykum geldi ki,
Sorma;
Ölümüne! ..
18/01/2011
Hasan Yaylacı - Konya
Kayıt Tarihi : 28.6.2011 08:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
' Dilim ıslanmadan daha veda sözcükleriyle
uzanmadan önce elim kapıya
bir uğultuya duruyor ki ömrümün pervazlarında rüzgâr
severek uzanıyorum en huzursuz uykuya....'
Ama benim bu şiire nazire sözüm vardı değil mi?
Vaktidir belki usta. Hem yazılacak şiir kalemde kalsa bile insana huzur vermiyor ki.
İlk okuduğumda uzunca anlatmıştım sanırım, bu şiirin beni neden etkilediğini. Tekrara düşmeden, selam ve saygı iletmek istedim şaire.
Kaleminiz daim olsun diliyorum Hasan Bey.
Beğenim ve saygılarımla.....
TÜM YORUMLAR (3)