Rüzgâr bana esti alelacele
Kokunu getirdi ta yüreğime
Taş olmuş toprağım senle ıslandı
Hayat buldu kalbim, filizler verdi...
Rüzgâr bana esti alelacele
Selâmını alıp yüzüme sürdü
Gözüm uzakları aldı yakına
Gönlüm uzaklara doğru yürüdü...
Rüzgâr bana esti alelacele
Saçlarımı elin gibi okşadı
Ayaklarım o an kesildi yerden
Ben uçtum sevdana, kanat takıldı...
Rüzgâr birden durdu alelacele
Yaprak kımıldamaz oldu ağaçta
Sen durdun, ben durdum alelacele
Yâr, sana geleyim gönlünü aç da...
Kayıt Tarihi : 24.5.2006 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
varsa da gönül oldugundan endise olmaz mi?
demeden gecemem simdi... ne güzel isliyorsunuz ne güzel konu secimleriyle... varolun siz
sevgilerim, saygilarim, selamlarimla
geçen zaman
ömürü tüketiyor olsa da...
beklemeye değerdir , yaşam !...
Eğer kapalı ise zaten o gönül değil...
Esti yine..
Tebriklerimle
________Oflu_______
www.turkedebiyat.net
kaleminizden çıkan bu güzel şiiri okumak zevkti ibrahim abi.
saygı ve muhabbetlerimle...
____M.TEKECİ____
www.turkedebiyat.net
TÜM YORUMLAR (6)