Seni Beklerken Şiiri - Mehmet Şişik

Sessiz duygular besliyorum, içimde sana dair,
Kim istemez ki sana şiir yazmak, hangi şair?

Anlamsız gelebilir duygularım belki de hiçten
Kalbimdeki bu sesler, en derinden, en içten.

Ağır ağır sürüklenirken pencemden ay ışığı,
Ay kadar güzel gözlerin mecnun yapar aşığı.

Sis gibi sessizce çökerken üstüme yalnızlık,
Ne zaman bitecek dertlerim, yaşarken ayrılık?

Birer birer kaybolurken gökyüzünde yıldızlar,
Beni bırakıp gittiler, senin kadar acımasızlar.

Sen yoksun diye bana haram oldu uykular,
Dün gece yine seni düşündüm sabaha kadar.

Açtığın yaralar kaplıyor kalbimi, bölüm bölüm,
Yaşamak haram, gelmeyeceksen artık gelsin ölüm.

Durdurun! Durdurun dönmesin dünya olmasın geceler,
Değersiz seni anlatmayan kelimeler, yansın heceler.

Bitsin bu işkence, artık yeri kalmasın çelişkinin,
Benim dermanım kalamadı, adını sen koy bu ilişkinin.

Beni sevmezsen sevme, hatta kalmasa da hatırım,
Son şiirim olmayacak sana, sanma ki son satırım.