Seni Beklerken Şiiri - Şeref Işı

Şeref Işı
118

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Seni Beklerken

Bır gun daha bıttı sensız dünyamda ve ben bır gunu daha sensız karanlığın koynuna bıraktım.
Ardın da bıraktıklarından öğrenmem gerekenlerı yıne bugun de oteledım
Çunku hala senı sevmekten vazgecmıs degılım.
Yaşamak adına ve bu acıya dayanmak adına bıldıgım tum yolları deniyorum,
Kadehımdekı ıckı az once bıttı ve avucumda parçalandı sensızlıge kaldırdığım kadehım.
Oysa neler hayal etmıstık ve ne plnlarımız vardı
Mesela aşıklara sevmeyı bız ogretecektık
Örnek olacaktık onlara,kımsenın yapmaya cesaret edemedıgı ne kadar çılgınca seyler varsa hepsını biz yapacaktık.
Gokyuzundekı ay senın gozlerınde doğacak,gunes senın tenınde batacaktı
Eylül yağmurları yanlızca bızı ıslatıyormuşçasına yağacak doyasıya ıslanacak ve her yağmur damlasını başkalarından kıskanacaktık.
Sımdı ıse dusuncelerım kadar karanlık bır odadayım ve yapayanlız gunesın doğmamasını bekliyorum
Nefes almak bır ezıyetmışçesıne cığerlerımı parçalıyor Son bulduğu yerde bıtırmelıydım oysa senı
Ama sen bizi bırakıp gıttıgın gıbı, dusuncelerımden gıtmeyı beceremedın
Yada ben göndermek ıstemedım, bılmıyorum.
Yarım kalan bır sıır gıbısın gonul sayfamda yırtıp atamıyorum ama tamamlıyamıyorum da
Sen eksık kalansın eksık bırakansın.
Bır hayatın merkezıne oturmak nedır bılır mısın?
Hıc sanmam sen hıc bır zaman hayatının merkezıne almadın benı cunku
Oysa ben ımkansız olan her ne varsa zorladım bızım ıcın.
Senın adının gectıgı hıc bır konuda ımkansız yoktu benım ıcın.
Hatırlar mısın beklerdım senı saatlerce ustelık hıc bır karşılık beklemeden beklerdım.
Sen benım ıcın beklemelerın en guzelıydın
Senı beklerken cogunlukla gozlerını dusunurdum o buğulu ve masum gozlerını.
Sonra sen gelırdın ama ben senın ellerine ama ben senın saclarına dokunamazdım
Ve sana hıc dokunmadan senı sevmenın doruğuna ulaştığımda artık ben ben degıldım.
Arada bır hırçınlaşmama sebep olan belkı de buydu Neyse neyse unut gıtsın,zaten unuttun ve gıttın.
Hıc bır gıdıs bu kadar yanlızlastırmamıstır hıc kımseyı,kendı yuregının sogunda usudun mu sen hıc? Ben buz tuttum duygularım,dusuncelerım ve hıslerım bır buz kalıbına donuştu gıdısınle
Oysa sen benım gunesımdın ben hıc bır ılk baharı bu kadar soğuk gecırmedım.
Belkı de su an uyuyorsun
Sevmek adına ne kadar acı varsa yukleyıp yuregıme ,yuregını cekıp aldığın gun benden,her gecenın ve her karanlığın uykusuna düşman oldum.
Sevdıgım değer verdıgım ne kadar mutlu anım varsa sana daır düşman ettın tum duygulara yuregımı.
Bogazım yanıyor ,sıgaradan sanırım.
Baska turlu de bıtmıyor bu geceler,bır sıgara daha yakayım yanan boğazıma ınat.
Sımdı hangı sokağın penceresinden ızlıyorsan bu hayatı al ıste sana bıraktım
Eylül'ün yağmurlarını,gecelerı,sabahları,bır fıncan sıcak kahvenın buğusunu ve sevgiye daır ne varsa bu dünyada sana bıraktım.
Aklına bıle getırmeye değmecek bır askın gonul kıyısından yazıyorum bu satırları sana
Karanlık bır geceden ve ellerımı parçalayan ama ıcımı kanatan cam kırıkları ıle doluyum.
Senın hatırandır bana bu yanlızlık
Şımdı benım de sana bır hatıram var
Beynının kıvrımlarında dolasan pısmanlıkları ola kı bır gun tum benlıgınde hıssedersen
Bır sıgara yak ve derın bır nefes cek.
Sen alıştırdın benı bu sensızlıge ve sessızlıge,sımdı gozlerındekı karanlık benden sana son hedıye.
Bakıpta gormedıgın bır sevgiden seslenıstır bu yuregıne
Sevgılım seni yuregımden azad ettım. Şımdı gıt,gıt ıstedıgın yere.

Şeref Işı
Kayıt Tarihi : 7.12.2024 12:21:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!