Seni beklerken,
Bir yalnız adamım.
Omuzumda dünyanın yükü.
Nasıl kaldırdığıma şaşkın.
Kaldırabiliyor muyum
Dogrusu onu da bilemeyen.
Yüreğim bulutlar kadar dolu,
Yağmayi beceremeyen.
Aci Gök gürültüleri,
Yildirimlarin ışığıyla titreyen.
Umudum ise benden yaşlı.
Rengârenk resimler yerine,
siyah beyaz çizen
Kırış kırış elleri...
Seni beklerken,
Bir yalnız adamım.
Resimlerinle konuşan,
Kıyafetlerine sarılıp yatan,
olmasan da evin içinde ismini
bağıra bağıra soyleyen,
Duvarlara,eşyalara dahi seni unutturmayan,
Uyumadan önce,
görebilmek için rüyada,
Dualar eden.
Seni beklerken,
Bir yalnız adamım.
Sana birkaç güzel dizeyle daha
Seni ne kadar çok sevdiğimi
Anlatmaya çalışan.
Kenan Guney
Kayıt Tarihi : 13.10.2021 18:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Guney](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/13/seni-beklerken-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!