Seni Beklerken Şiiri - Ufuk Çoban

Seni beklerken yazdım bu satırları,
Söyleyemediklerimi yazmak istedim, özlemle oynarken.
Düşlerimin gerçekleşeceği günü beklerken,
Göremediğim ellerini düşlerken.

Herşeyin değeri yokluktaymış meğer,
Uzak kalmaya görsün bazen sıradan gözüken şeyler,
Adı bile yetiyor anlatmaya duyulan hasreti,
O an doğuyor söylemenin cesareti.

Uyutmuyor günleri saymak, sayarken içinden söylemek.
Ama hep ve sadece içinden, sessizce.
Gizleyip söylememek mısralara bile,
Saklamak herşeyi, bilmesi gereken tek kişiye.

Elimden gelse ben de koşsam da azaltsam mesafeleri,
Kurumadan saklasam topladığım çiçekleri.
Verilecek güne kadar burada bırakıyorum söylediğimi,
İnan çok özledim seni.:*-(

2000