Alacası karanlığı gündüz olur seninle
Gözlerine uyanırdı, koca şehir İstanbul
Gün ışır sis dağılır, aydınlanır seninle
Benim aklım gözlerinde, seni bekler İstanbul
Uzaklardan sesin gelir mahzun yüzüm gülümser
Konuşuruz derdim biter mahzun yüzüm gülümser
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Söz Yazarı: Zafer Can
Beste, Aranje, Müzik ve Yorum: Üstad Dr. Hasan Cihat Örter
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta