Seni aradığım sokaklara tekrar arkadaş oldum.
Yine geçiyorum yakınlarında bir yerlerden.
Eskiden bir an görebilmek için dualar ederken,
Şimdi mutluluğuna el açıyorum seni beklerken.
Göremesem de seni, içim biraz soluk alıyor.
Seninle aynı şehri paylaşmak bile bana yetebiliyor.
Belki mevsimlerim sensizken yine kör doğuyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta