Seni Beklemekten Şiiri - Kazım Gök

Bedenim yaşlandı gönlüm yıprandı
Ruhum paslandı yüzüm sarardı
Düşüm gecikti rüyam karardı
Yoruldum artık seni beklemekten

Gözüm yollarda yüreğim askıda kaldı
Aklım durdu duygularım ferman saldı
Umudum oldu her zaman çıktığın faldı
Canım her zaman yandı seni beklemekten

Dualarımda mutluluğunu dilerdim
Özüme saplanan kör bıçağı bilerdim
O gelmez diyenleri defterden silerdim
Tek başıma kaldım seni beklemekten

Güneş olmayınca dünyam karardı
Susuz kalan güller çiçekler sarardı
Havada geçen bulutta nem arardı
Işıksız susuz kaldım seni beklemekten

Bunlar sana sitem değil darılma sözlerime
Sol yanım acıyınca kan doluyor özlerime
Ağlamaktan kara sular indi gözlerime
Dizimde derman kalmadı Seni beklemekten

Saçlarıma ak düştü mazimle tartıştık
Zaman nasıl geçti çoluk çocuğa karıştık
Biz yaşlandık böyle olmasına nasıl alıştık
Mezara doğru yöneldim seni beklemekten