Seni Bekledim Şiiri - Murat Karacuban

dün gece seni bekledim
güz güneşi solmadan
resmin vardı beynim albümünden
kirpiklerim orta yerde buluşmadan
ama yoktun gelmedin
haber de salmadın kendinden ötürü

hayalimde sen vardın
ölümün küçük kardeşine yenilmeden
bekledim seni
belki gelirsen diye
tüm kapı ve pencereleri açık bıraktım ruhumun
ama gelmedin
oysa ne denli şen şakrak
ne denli çocukça beklemiştim yokluğunda seni düşünerek
gelsen seni sana anlatacaktım
gölgemlen hep senden bahsettik
inanmazsan sor
sor ruhumun dışında hep benlen olan yoldaşıma
o yalnız bedenimle eşlik eder
oysa sen
sen ruhumun yoldaşısın
yani içimdesin
tek ve ikimiz

not bırakmıştım sana dün gece
henüz bedenim dinçiken
gelmedin yokluğunu idame ettirdin
olsun bedeninden geçtim ama ruhun rüyamdaydı