Yağmurun bardaktan
Boşanırcasına yağdığı
Rüzgarın
Bütün gücüyle estiği bir günde
Sabahtan akşama kadar
Bıkmadan,usanmadan
Seni bekledim...
Islandım sırılsıklam
Titredim aç-susuz.
Yüzlerce,binlerce insan geçti önümden
Hep seni aradım aralarından
Gelir diye.
Akşam oldu sen yoksun,
Yağmur dindi,sen yoksun
Rüzgar durdu,sen yoksun.
Ben bittim,tükendim artık.
Yağmur söndürdü
İçimdeki ümit ışıklarımı.
Rüzgar kırdı kollarımı dalımdan.
Yollara düştüm sersefil
Kimsesiz sokaklardan,
Islanmış kaldırımlardan
Sarhoş gibi,dilenci gibi
Dalından koparılmış yaprak gibi
Yürüdüm....Yürüdüm....Yürüdüm.....
A.Bahri Köksal
Tirebolu- Eylül, 1982
Bahri KöksalKayıt Tarihi : 2.5.2006 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!