Seni bana yazmış bütün kitaplar

Hangi kitaba baksam konu hep sen
girdaplı bir havanın savurduğu
karanlık gecelerde
uçuşan kiremidi evlerin, sönük geçen saatler
yataklara sığmayan sevişmelerin, ter kokusu.
mum ışığına kalmış korkudan sinmiş yüzler
öykünen avuçların içinde kaybolmuş
minik yüreklerin büyük hayalleri.
yanan isli ocaklarda kaynayan tarhana gibi
sıcacıktır yüzleri hiç tanımadığım; oysa
sen diye bildiğim insanlar
hangi kitaba baksam, seni anlatır!

Sendendir sevgilinin bakışı, aşk dediğim
bir kaç sapır insanın hayatına indirgenmiş
benim gibi sıradan bir kesere sap!
kendini içine vermiş yutulmuş dünyada
avam hayatlara gülüp geçen hiç gülmezmiş
bir gözün içine bakan gibi
bakan göz bile sendendir!

Bir gülüşü düşmüş fahişenin acı hayatından
birde zevk ile çıldıran yağ torbasının
yağsız teker gibi gacırdayan homurtulu sesi
duvarların acıya yakut maviliği, griye kesik!
bu zevk ile inleyen günah yuvasında sahte gülüşler
ve atılan kahpe naraların!
kaç puştun çöktüğü bu gölge
ve alçak bir akşamın ötesinde soğuğa karşı
yalın ayak yürüyen
direnen o bükük başta senin.

Hangi sokak nereye çıksa kimin umurunda
dolaylı bütün çıkmazlara seni koydum.
her kapı senin adınla kazılı, her hanede sen
bütün şehirler ayrı dursa ne olur!
yazar neyi yazmış kimi çizmiş bana ne
ben seni okudum sonuna kadar
bütün kitaplar sana yazılmış
ve seni bana yazmış bütün kitaplar.