Seni Bana Soruyor Tarihten Kalan İzler

Bir köprü üzerinden seyrediyorum seni
Baka kalıyorum giden gemilerin ardından,
Denizden kabaran o sesler kıyıya vuruyor ya,
Yüreğinden binlerce kırıntıları götürüyor sanki
Seni bana soruyor tarihten kalan izler,
İstanbul diye başlamak geliyor aklımdan,
Her kelime çıktıkça ağzımdan,
İstanbul diyince aklıma,
Galata gelir, kız kulesini süzer uzaktan uzağa,
İstanbul denince aklıma,
Kavuşamayan sevdalar gelir, iyi yakada galeta’nın Üsküdar a,
İstanbul denince aklıma,
Bir martı gelir, bir balık yosuna hasret,
Kimi zaman bir martı olur yüreğin kimi zaman bir bulut,
Uçar uçsuz bucaksız semada,
İstanbul denince aklıma,
Tophane sırtları gelir,
O kutlu komutan gelir, gemileri gelir o puslu havada,
İstanbul denince aklıma,
Fatihte inleyen bir gıramafon gelir,
Eski zamanlardan bir sesleniş gelir,
Sanki bir İstanbul yaratıyordu İstanbul da bir zaman,
İstanbul denince aklıma,
Ayasofya gelir incileri dizili sütunlara,
İstanbul denince aklıma,
Üsküdar oluverir içim, yağmura tutulmuş bir sabahta,
Bir martı çığlığıyla uyanır vapurlar,
Başlar bir sel akmaya caddelere,
Yavaşça doldurmaya başlar vapurları telaşlı bakışlarla insanlar,
Ürker martılar vapurların her kalkışında,
İstanbul denince aklıma,
Haliç gelir gelinlik kız gibi yayılır yamaçlar boyunca,
İstanbul denince bir İstanbul daha çıkar ağzımdan,
Kadıköy de moda, Üsküdar da kız kulesi,
Her sabah aşığını selamlar uzaktan galata,
Adalara uzanan elim olur vapurlar,
Her sabah beni taşır serin sularda
Oysa kıskançtır biraz saray burnu,
Çevirir başını her kız kulesi baktıkça galata ya,
İstanbul denince aklıma,
Bir yere batan sarayı gelir ki,
Ne eşi vardır ne benzeri,
Güzelliğine hayran eder kim görse kendisini,
İstanbul denince aklıma,
Çamlıca olu verir içim,
Görkemli bir tepeden izler şehri öylece ser sefil,
İstanbul denince aklıma,
Bir devrin batıp yüce bir devrin başladığı yerdir şehrim.

12.02.2006