Seni Bana Sordular! Şiiri - Hüsnü Çelebi

Bana aşkı sordular, anlat dediler,
Aklıma ilk sen geldin sevdiğim.
Başladım anlatmaya;
Yediğim yemek, içtiğim su
Aldığım nefes.
Tek başına bir kainat,
Evren, yıldızlar, ay dünya
Hepsi sen.
İçinde içine sığmayan engin deniz,
Yedi renk gökkuşağı
En güzel çiçek bahçesinden de güzel
Anlattığım bir tek sen.
Aşkı sen diye bildim,
Aşkı sen diye anlattım bugün.
Bendeki seni sordular bana
Hayatım, Canım, her şeyim,
İlk ve tek aşkım,
Gönül bahçemin sultanı,
Seni nasıl anlatayım bilmem ki,
Ne desem nasıl anlatsam?
Sen tarif edecek kelime icat oldu mu acaba?
Mutluluğu sordular bana.
Sen aklımdaysan eğer, görmez gözüm
Ne dert, ne keder, ne tasa
Hayat senle bir başka güzel,
Bir başka lezzeti bana
Mutluluğu sende bildim, sende tattım
Mutluluk diye seni anlattım.
Huzuru sordular bana.
Kışları yaza çeviren,
Elini tuttuğumda içimi eriten,
Yanımdayken ruhumu dengeleyen
Hepsi sen, huzuru sende buldum
Huzur diye seni anlattım.
Sevgiyi sordular bana.
Nefes kadar gerçek,
Diken gibi acı veren,
Gerektiğinde sevindiren,
Bazen de yürekte üzen
Sevgiyi sende yaşadım,
Sevgi diye seni anlattım.
Yaşamı sordular bana.
Yaşamda sensin, yaşatanda
Yarama merhem olanda
Damarımda dolaşan kanda
Her zaman senin iksirin
Ben yaşamayı sende öğrendim,
Yaşam diye seni anlattım.
Güzelliği sordular bana
Hani bir bakış ki deler geçer
Hani bir bakış ki beyinde yer eder
Hani bir bakış ki bakınca aşık eder
Güzelliği gözlerinde dedim
Güzelliği sende gördüm
Güzellik diye mühür gözlerini anlattım.
Seni sordular bana, o bir tek benim dedim
Seni sordular bana, o benim ilkim ve sonum dedim
Seni sordular bana, o ölene kadar sevdiğim dedim
Sevgisi dediler bana, En az benimkisi kadar gerçek dedim.
Bu gün seni anlattım kelimeler yettiğince.

15.05.2008 / İSTANBUL