Sana kalan duygularımın kırıntılarıydı, göstermeden saklamaya çalıştıklarım.
Sen beni hissiz sanarken gerçekleşiyordu tüm olanlar.süpürge aralarında kalıyordu anılarım süpürürken, biraz melankoli biraz saçmalık.
Zamanın geçmesini izliyordum hani nemli gözlerle ve zaman inadına yavaştı.geçerken seni benden alıp götürmeyeceği gün ışığı gibi açıktaydı.adına benzetmeler yapmaya başladım zamanla.Bir insanı öldürüyor başka bir insana can katıyordum.Katılan her canın eksik kıyısında.
Komikti yapılmaya çalışılan.Kendimden hariç olan her şeyi kandırmaya çalışmak.Mazinin göz kırpışıydı her sendeleyişim, adının duyulmasıydı kulaklarımın uğultusu.ve kalbimin acıyan yanıydı sana sunduklarım..
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir