İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Mizacı ince bir zekanın ürünü olan şiirinizi canı gönülden kutluyorum sevgili dost..
Ağlamak; bir umutsuzluktu belki ben hep umutsuzdum
Ağlamak; bir kaçışdı belki ben hep kaçtım
Ağlamak; bir yanılgıydı belki ben hep yanıldım
Ağlamak; bir hataydı belki ben hep hata yaptım.
sarmaşıklarla örülmüş bahçede bütün bir yaz
Benim bilmediğim bir beş vakit namaz var aslında,
Ayrılıkları da bilirim ihaneti de
Kardeşliği de bilirim ölümün soğuk elini...
Bir de şiiri,geceyi severdi ancak karanlığı sevmezdi
Yalnızdı...kendi gibi yaralı olan ne varsa severdi,
Üşümek; bir mutsuzluktu belki biz hep mutsuzduk
Üşümek; bir korkuydu belki biz hep korktuk
Üşümek; bir yalnızlıktı belki biz hep yalnızdık
Üşümek; bir şiirdi belki biz hep şairdik.
Mükemmel. Bu şiirde ben vardım
Göz yaşının ısıttığı
Ve üşüyen
Seni Bağışladım Çünkü Beni Çok Üzdün
Kalbimdeyken nefretim vardı sana.
Ağladım seni
Yoksun şimdi
Unuttum,
Seni de, yaptıklarını da.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta