İzzet öldü,sen bana bir mektup yazdın.
Sarmaşıklarla örülmüş bahçede bütün bir yaz
Bana yazdığın mektubu okuyarak ağladım.
Ağlamak; bir umutsuzluktu belki ben hep umutsuzdum
Ağlamak; bir kaçışdı belki ben hep kaçtım
Ağlamak; bir yanılgıydı belki ben hep yanıldım
Ağlamak; bir hataydı belki ben hep hata yaptım.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
