Aklıma geldiğinde acıtmıyorsun beni,
ya kabullenmeye başladım gidişini,
ya da unutmaya başladım seni.
Ne ses tonunu hatırlıyorum,
ne de söylediğin sözleri,
yavaş yavaş siliyorum,
sana ait tüm izleri.
Dualarıma da uğramıyorsun,
seni dilenmekten vazgeçtim.
Seni benden alıp götüren yollara da bakmıyorum,
yüreğimin dar sokaklarında, seni azat ettim.
Hırçın değilim eskisi gibi,
duruldum, sakinleştim.
Kırdığın kalbimi geri toparlıyorum,
yeniden iyileşiyorum.
Özlemiyorum seni,
zaten özlenecek ne yaşattın ki?
Daha çok kendimi özlüyorum,
kendime kendimden başka kimse yokmuş,
yeni yeni anlıyorum.
Kayıt Tarihi : 4.5.2021 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!