Acılar ilmik sarılı boynumda umudu yok yarına
Ha boğdu boğacak bitişlerden kurtuluşu yok
Kahırlanmaktan acizim kayıbım yitiğim yoksunum
Ebediyeti arıyor matemin karanlığı habersizce
Kumsallar arıyorum suyu çekik denizlerde
Mümkün değil kurtulmak boğazımdaki acı ilmikten
Aşk sevda umut hayatın aldatmasındaki teferruat
Ebediyeti arıyorum matemin karanlığında
Rengârenk kelebekler arıyorum soluk bahar dallarıma konduracak
İstemsiz gözyaşlarına boğuluyorum kopuyor filmi hayatın
Bayat lokma geçemiyor boğazımdan zehir oluyor tazesi yine
Ebediyet arıyorum yine karanlık diyarları gözlüyorum
Kumpaslar kuruyorum küfredesi aşklara şu âlemde
Kudurur gibi ruhum bedenden yayı çekilmiş ok misali
Geçmiş zamanların pişmanlıklarını bile özler gibiyim
Soluğum adım, adım kesilirken seni arıyorum sanki
Yine ayyukta nefesim tükendi derken savaş veriyor bedenimle
Kazanması güç belki ama ruhum bedenime tutuklu
Galibi olmayacak bu savaşın bitiminde yok olacak bedeninde ruhum
Koş nefesim ebediyete koş ardında olanlardan beş adım öteye koş…
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.