Seni Arıyordum Şiiri - Nazmi Bozkurt

hep kelimeler boğazımda düğümlendi
en özel anımızda
yazarken daha cürretkardım halbuki
ne cesaretliydim sana yazarken kara kalemimde
senden ayrıyken atıp tutmuştum bi dünya
hiç biri gerçek olmadı ne yazıkki
istediğim gibi sevemedim seni
yeteri kadar sevemedim
üzdüm biraz da
Sana sorsam ne derdin
bunu okurken ne düşünürdün
neler söylerdin içinden
hayır sevdin dermiydin bağırarak
aptal dermiydin yine
ne demek istiyosun dermiydin
bunlar nasıl kelimeler
mutluyum ben seninle dermiydin
derdin eminim
eminim de kendimden pek emin değilim
zor geceler de uyurdum ben
sen uyanık kalırdın
ben rüyada çözerken sorunları
sen gerçeklerin içinde beni arardın
ayıp ettim bazen sana
ama hiç bırakıp gitmedim seni
bu konuşmanın sonu nereye gidicek bilmiyorum
bu yazıyı neden yazdım bilmiyorum
yine seni yazmak istedim biraz
başkasına güzel gelmicek bu kelimeler
sıkılıp bırakıcaklar yarısında
sen devam ediceksin okumaya kalbimi
zaten bi sen dokundun ona
bir tek sen korudun
bir tek sana yazdı bu kalp
daha önce yazdıklarım seni aradığım içindi..
bulana kadar yazdım seni
buldum yine yazdım
saçmaladım yine yazdım
mantıklıydım ve yine yazdım
ümitlerim vardı
neşeliydim bazen hüzünlü
yine ve yine yazdım
yeniden yazıcam yarın dünden pek bi farkı olmadan
dünü özletmeden yarını isteyerek yazıcam